Kasem Taipi, ose mbledhësi legjendë i
folklorit i pa respektuar në kohë!
Dalin për publikun, tekstet
e shumta të mbledhësit të madh shkodran të folklorit
Koment
Besi Bekteshi
Një nga
dosjet më të plota dhe me shumë rëndësi në arkivin e Muzeut të Shkodrës, është
dosja e mbledhësit më të madh të folklorit në Shqipëri, njeriut autodidakt, por
shumë të veçantë që qyteti i Shkodrës ka nxjerrë për të plotësuar edhe kolanën
e tij të famshme të prodhuesve dhe mbledhësve të artit popullor Në fakt janë
mijra e mijra vargje, mijra emra dhe mijra elementë të historisë, që me anën e
punës së jashtëzakonshme të Kasem Taipit, tashmë janë pjesë e trashëgimisë të
madhe jo vetëm shkodrane si më i madhja në Shqipëri, për nga prodhimi, por dhe
asaj shqiptare. Dosja e tillë në Arkiv është e plotësuar mirë dhe qartë, por
aktiviteti i tij është pa dyshim jo kaq i mirë i respektuar si duhet, dhe sa
duhet, në konceptin e kontributit të jashtëzakonshëm që ka lënë me biografinë e
tij dhe prodhimin e punës së madhe mbledhëse të folklorit. Mund të përmënd se
në Shkodër ka një rrugë me emrin e tij, dhe kjo i bën nder Këshillit Bashkiak
të qytetit, por kulturalisht dhe moralisht, e gjithë kjo pune gjigande e një
njeriu për më tepër patriot, nuk është vënë në vëndin e duhur. Janë shumë e
shumë këngë të folklorit shqiptar dhe atij verior e për më tepër shkodran,
ulqinak dhe më gjërë, të cilat bazën e tyre origjinale e kanë nga “gjetja dhe
impronta” e Kasem Taipit. Një pjesë e madhe e këngëve të cilat kanë shkuar në
lartësinë e madhe gjatë viteve të diktaturës dhe kjo duhet përmëndur, kanë
diturinë e saktë të Taipit, dhe në shumë raste, është ndryshuar origjinali, por
në fakt mjeshtri i madh tashmë e ka lënë të saktë, duke bërë dhe dallimin e
rastit. Janë shumë perla vargëzuese dhe muzikore të popullit që origjinën e tekstit
të ardhur në kohë e kanë pikërisht te Kasem Taipi. Është një punim i mirë i
Selami Tabakut dhe Xhyher Canit, që më herët në vitet 1990-të, i bën një sqarim të mirë dhe të bukur veprës
dhe jetës së tij, dhe padyshim kjo është dhe baza e vetme studimore e mbledhësit
të madh dhe më të rëndësishëm të folklorit në Shqipërinë e veriut. Padyshim ai
nuk është një krijues, dhe këtu nuk ka pse të bëhet diversion, por është
arkivuesi i madh dhe i drejtë i teksteve dhe folklorit, por pa e ndryshuar atë,
pa e luajtur nga origjinali, është padyshim më i madhi. Ai ka lindur në vitin
1893 dhe vdiq në vitin 1935-së, por aktiviteti patriotik në frymën e lidhjes së
Prizrenit, pavarësisë dhe vazhdimësisë patriotike në vitet 1920-të janë të
mëdha. Ka lënë shumë dorëshkrime shqip dhe të këngëve popullore, dhe janë shumë
prej tyre në Institutin e Kulturës Popullore të arkivuara dikur, dhe pjesa e
plotë e tyre është në formë të kopjeve në arkivin e Shkodrës në Muzeun
Historik, pikërisht në dosjen e tij. Botimin e tyre ai e ka filluar si mbledhje
në vitin 1915-të, dhe e sqaron këtë në botimin e “Zana Popullore” dhe ai kujdeset
aty për gjuhën dhe këngët e popullit. Në fakt, ai është një vazhdues origjinal
i të madhit Zef Jubani që në vitin 1871
ka botuar në Trieste “Përmbledhje këngësh popullore dhe rapsodi poemash
shqiptare” dhe padyshim në këtë rrafsh
janë dhe Th. Mitko dhe S. Dine. Në fakt ajo që dihet është se Kasem Taipi
mblodhi të sakta dhe të plota si drejtshkrim dhe vërtetësi 22.000 vargje, dhe
në këtë pikë ai është i pa konkurueshëm. Shetijet e tij në trevat shqiptare
janë një legjendë pune e pa lodhur, sepse ndryshe nuk mund të mblidheshin me
kaq dashuri dhe pasion të tilla visare dhe pasuri të mëdha folklorike. Edhe në
arkiv, ndarja e këngëve është sipas metodës së librave të Kasem Taipit. Pra
janë këngët e trimërisë, ose epika shqiptare dhe historia e vërtetë në këngë.
Është pikërisht botimi i vitit 1933, apo “Zana Popullore” që ka këtë drejtim.
Në fakt, aty janë epikat e mëdha të luftës që kanë ardhur edhe sot si Oso Koka,
Mic Sokoli, Zef Jakini dhe Mustaf Brozi, Shtatë Shaljanët etj etj. Bie fjala ndër sundimtarët më i thekshmi në
këngë është Kara Mahmud Pasha, dhe luftrat e tij. Por del mirë dhe qartë dhe
Hamz Kazazi, si një luftëtar kundër reformës së tanzimatit. Këngë për Dasho
Shkrelin, Mustën dhe Halilin, ka këngë për Ali Pashën e Janinës dhe shumë e shumë
këngë të tjera. Po, Kasem Taipi ka mbledhur dhe këngën për Dora D’istrian, dhe
motivet që i bëjnë jehonë të madhit Pashko Vasa. Pastaj ndarja e dytë dhe si
libër ka dy ndarje nga ana e tij, që janë “këngë dashurie” dhe “valle dhe
argetime”, kurse vëllimi i tretë, ka këngët e ahengut dhe përrallat e “Osos së
fallxhores” të cilat janë perla të vërteta folklorike akoma pa respektin e
duhur në Shkodër dhe Shqipëri.
Problemi është se ky folklor, dhe këto këngë
të jashtëzakonshme, tashmë në ditët e sotme të një shfrenimi letrar dhe
muzikor, pa bazement letrar dhe artistik, por dhe brëndi të ADN-së tonë
kombëtare, i duhet vënë respekti i duhur.
Kasem Taipi është një siguri e madhe letrare
dhe artistike, dhe mendoj se është dhe momenti, që këtë siguri duhet ta shfrytëzojmë
për të risjellë anën e pastër folklorike dhe letrare në pidestal. Padyshim që
një aktivitet, një sesion letrar dhe folklorik për tekstet dhe pastaj pse jo
dhe për muzikën, duhet organizuar për ti bërë të mundur dhe pjesës së re të
studiuesve dhe pse jo rinisë, për seriozitetin e kësaj vepre dhe këtyre
teksteve. Shkodra në fakt, duhet të promovojë kthimin në identitet dhe
trashëgiminë kulturore të saj, sepse aty ruhen dhe vlerat e shumta shqiptare,
duke qënë se ka “ekzistuar tregu më i madh folklorik dhe letrar në trevat shqiptare”.
E vërtete është se Shkodra, ka bërë shumë në këtë drejtim, por është treguar
paksa selektive, dhe pikërisht kjo nuk i vlen më qytetit të mrekullueshëm
tradicional dhe të pasur me folklor. Një çmim për tekstin popullor dhe gurrën
popullore, dhe një organizim i tillë është i detyrueshëm në Shkodër dhe pse jo
më gjërë se sa kaq.
Gjithsesi, tashmë arkivi i Muzeut të Shkodrës,
ka në dispozicion për studiuesit dhe publikun, tekstet dhe kjo bëhet për
“arkivat e hapura” dhe kohës së sotme të teknologjisë së informacionit ku
përmbajtja i tyre do të jetë pak më vonë, dhe një veprim online për të gjithë.
Padyshim që Kasam Taipi kërkon dhe një nderim akoma më shumë si vlersim i një
brezi të tanishëm për mbledhësin e jashtëzakonshëm shkodran. Një medalje dhe
një titull i lartë, është pa asnjë kapërcim në kërkesa, i domosdoshëm.
Nessun commento:
Posta un commento